مادرم روزت مبارکباد

 بنام یگانه امید در جهان خلقت که پروردگارعالمیان است و همدم عابدان.

ای انیس ذاکران  ما مستمندان را دستگیری و ما       بی پناهان  را پناه .

از ما پاک کن گناه و بر ما بگشا راه.

مادر؛ نشان رحمت است و آیتی از آیات عنایت شده به بندگان که پروردگار محب الجمال در کمال عطوفت  به آدمیان  بخشیده است.

 این الهه ی نور ، پرتو افشان  ایمانی است که   مؤمنانش را نعمات بیشمار و خیرات بیکران روا داشته و به دعایش  جهانی پر نصیب گردند.

مادرم؛ هر چه  می اندیشم  از لطف  مهربانیت بیش از پیش  به خاطرم میآید.

چه بگویم تا تو را روا باشد که منزلت و شأن تو بیکرانه است.تو سرشاری از عشقی  و  عشق ؛تنها قطره ی اشکی است در کنج چشمهایم. 

  مادرم، مرا توانی نیست تا به شایستگی تقدیرت نمایم "تنها آنچه دارم سخنی است تا سپاسگذاردستان آکنده از مهر و عطوفتت باشد.  شرمنده ام که بضاعتم همین دو جرعه اشک است که شبها از کنج گونه هایم روان است و این بغض فرو خوده ام .

   آنشب که پدرم مسافر آسمانها شد و باز نیامد،آنشب که آغوش پدر,آرزویی دور و دراز شد برایم  تو بالینم را  از طراوت مهرت سرشار نمودی و محنتم را به جان خریدی وبیش از پیش، دلدارم شدی؛

اکنون با نگاهت آرامم. مادرم؛  ای تمام آنچه از این غربت  دور برایم مانده . این دو جرعه اشگ تقدیم تو که بضاعتم برای سپاس از تو اندک است.  بمان و باز بمان که پدر  پروازش  را بازگشتی نبود.مادر ؛ تو تمام ثروتم ،      

  ای الهه ی خوشبختی  ای طلوع صبح  ای  گرانبار. روزت مبارکباد.